به نقل از «خبرگزاری صدا و سیما»

امروز به برکت مجاهدت علمای دین پرچم ایران در عالم در اهتزاز است

تاریخ انتشار: ۱۶ دی ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۴۵۵۶۶۸

به گزارش خبرگزاری صداوسیما مرکز یزد،  آیت الله اعرافی در همایش بزرگداشت مقام مادر ویژه همسران روحانیون در میبد که به همت شورای مبلغان و اداره تبلیغات اسلامی در مصلی آیت الله اعرافی برگزار شد گفت: شما یار و همراه روحانیون و مبلغان دینی هستید و نقش شما بانوان در پیشبرد اهداف دین و تحقق ارزش‌های الهی نقشی بی بدیل، ماندگار و ستودنی است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

مدیرحوزه‌های علمیه کشور با قدردانی از همسران روحانی که خودشان نیز مبلغ دینی و فعال در حوزه فرهنگی هستند اظهارداشت: امروز به برکت خون پاک شهدا، انقلاب شکوهمند اسلامی و مجاهدت‌های روحانیت و علمای دین و ملت بزرگ ایران پرچم معارف شیعه در بیشتر کشور‌های جهان در اهتزاز است.

آیت الله اعرافی نقش خانواده در ترویج فرهنگ اسلامی و پیشبرد در اهداف دین را مهم خواند و افزود: خانواده‌ایی که مرد و زن و فرزندان آن در مسیر اهل بیت حرکت کنند، خانواده‌ای آرمانی و زنجیره‌ای برای هدایت جامعه هستند.

امام جمعه میبد با اذعان به وجود پاره ایی از مشکلات و کاستی‌ها و آسیب‌های اجتماعی، از همسران روحانیون خواست؛ با صبوری و شکیبایی و همدلی و همراهی در پیشبرد آرمان‌های اسلام و اهداف دین ایفای نقش کنند.

وی تصریح کرد: خانه روحانی و روحانیت در جامعه الگو است و شما نقش بسیار موثری در سلامت خانواده روحانیت و تربیت فرزندان صالح و سرآمد و نشان دادن چهره خوب از همسر و اقوام روحانی و ایفای نقش تبلیغی در جامعه دارید.

در پایان این همایش از همسران طلاب و روحانیون میبد تجلیل شد.
 

امام جمعه میبد با بیان اینکه نهاد دین و روحانیت و حوزه در طول سال‌های اخیر به ویژه زمان شیوع کرونا با مرارت‌ها و مشکلات بیشتری مواجه شد و موج کرونا لطمه زیادی متوجه مسجد و جماعت و منبر و فرهنگ اسلامی ما کرد افزود: هنوز هم آثار و تبعات فرهنگی این موج مخرب باقی است؛ هر چند تا حدود زیادی مساجد و جماعات و جمعه به شرایط قبل بازگشته‌اند، ولی با این وجود هنوز حتی با بیش از نیمی از شرایط قبل فاصله داریم.

وی با اشاره به اغتشاشات و هجوم دشمنان در عرصه‌های مجازی و موج سنگین بر علیه مسائل تبلیغی و دینی گفت: بار اصلی این سنگینی مستقیم و غیر مستقیم متوجه خانواده می‌شود و اینجا است که رسالت شما بانوان رسالتی مهم است و باید ازصبر و تحمل و شکیبایی شما قدردانی کرد.

منبع: خبرگزاری صدا و سیما

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.iribnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری صدا و سیما» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۴۵۵۶۶۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

عروس بزرگ امام چرا همسرش را «داداش» صدا می‌زد؟

عروس ارشد امام در خاطراتی از همسرش شهید آیت الله مصطفی خمینی گفته بود: آقا مصطفی اصلاً از وضعیت نجف راضی نبود و می‌گفت اگر به خاطر امام نبود، در این‌جا نمی‌ماندم و به ایران برمی‌گشتم؛ البته جدا از وضعیت امام، خود ایشان هم اگر به ایران می‌آمد دستگیر می‌شد.

به گزارش عصر ایران، صبح روز ششم اردیبهشت ۱۴۰۳، خبر فوت معصومه حائری یزدی همسر آیت‌الله سید مصطفی خمینی، دختر آیت‌الله شیخ مرتضی حایری یزدی و عروس ارشد امام (ره) منتشر شد.

از نکات شگفت‌آور زندگی خانم حایری این که به رغم آن که عروس ارشد امام خمینی و منتسب به یک خاندان بزرگ و مشهور روحانی دیگر هم بود زندگی بسیار عادی و گاه توام با سختی و رنج داشته است.

او شیفته سید مصطفی خمینی بود و خاطرات هجران او را با اشک بیان می‌کرد و همچون اعضای خانواده امام که آقا مصطفی را «داداش» خطاب می‌کردند او هم عادت کرده بود همسرش را این گونه خطاب و حتی بعد از فقدان چنین یاد کند.

او در خاطره‌ای دیگر که جماران منتشر کرده، درباره همسرش گفته بود؛ «آقا مصطفی مثل بقیه آخوند‌ها و روحانیون نبود و خیلی مدرن و امروزی بود و مثل برخی از روحانیون در خیلی از مسائل و موضوعات از جمله حجاب، سختگیری نمی‌کرد و به من نمی‌گفت این جوری رو بگیر و یا آن‌گونه که در میان زنان نجف، به‌خصوص زن‌های روحانیون متداول و متعارف بود، از من نمی‌خواست مثل آن‌ها پوشیه بزنم؛ ولی دیگران در این زمینه سختگیری می‌کردند و اگر بدون پوشیه بیرون می‌آمدیم، به امام خبر و گزارش می‌دادند.

یادم هست یک روز که پوشیه‌ام را روی صورتم نینداخته بودم، یک روحانی دنبالم آمد و گفت پوشیه‌ات را روی صورتت بینداز، اما من اعتنا نکردم و به راهم ادامه دادم، ولی او دست بردار نبود و تا درب منزل مرا تعقیب کرد و به دنبالم آمد و خانه را شناسایی کرد و بعداً قضیه را به حاج آقا مصطفی گفت، اما حاج آقا مصطفی که اصلاً به این چیز‌ها اعتقاد نداشت، به جای این که دل به دل او بدهد، چند تا بد و بیراه به او گفت. آقا مصطفی اصلاً از وضعیت نجف راضی نبود و می‌گفت اگر به خاطر امام نبود، در این‌جا نمی‌ماندم و به ایران برمی‌گشتم؛ البته جدا از وضعیت امام، خود ایشان هم اگر به ایران می‌آمد دستگیر می‌شد.»